Ekonomia współpracy, znana też jako ekonomia współdzielenia, to stosunkowo nowoczesny rodzaj porozumienia gospodarczego typu peer-to-peer, które może pomóc ludziom z różnych grup w dzieleniu się wydatkami, włączeniu się w życie społeczne, a nawet czerpaniu zysków z takiego rozwiązania.

Ekonomiawspółdzielenia powstała jako pomysł, by pomóc ludziom zminimalizować ich codzienne wydatki poprzez wykonywanie tych samych czynności, tylko taniej. Transport był jedną z pierwszych rzeczy, które zmieniły się dzięki ekonomii współdzielenia. Serwisy carpoolingowe, takie jak BlaBlaCar, zaczęły łączyć ludzi, którzy potrzebowali tańszego transportu, z ludźmi, którzy mogli im go zapewnić. Po pewnym czasie setki kierowców z pustymi miejscami znalazły sposób na zminimalizowanie wydatków na paliwo, a nawet na zarobienie trochę pieniędzy, udostępniając swój samochód innym w zamian za transport.

W tym samym czasie osoby nieposiadające samochodu minimalizowały koszty transportu, dosłownie dzieląc się przejazdem do miejsca, do którego chciały się udać. Carpooling jest bardzo trafnym i konkretnym przykładem wykorzystania ekonomii współdzielenia.

Innym doskonałym przykładem tego zjawiska społeczno-gospodarczego jest zakwaterowanie w systemie peer-to-peer. Dzielenie się pokojem lub domem, z którego się nie korzysta, ale nie chce się go wynajmować na stałe, stało się o wiele łatwiejsze dzięki idei ekonomii współdzielenia. Standardowym przykładem jest AirBnB, platforma, która pozwala ludziom znaleźć i wynająć pokoje, mieszkania, a nawet całe domy za znacznie niższą cenę.

Ale w jaki dokładnie sposób zjawisko sharing economy pomaga ludziom, oprócz tego, że przynosi im zyski, czy to w postaci oszczędności? W jaki sposób pomaga im włączyć się w życie społeczne? I w jaki sposób pomaga osobom z grup wrażliwych stać się bardziej aktywną częścią społeczeństwa i rynku pracy?

Spróbujmy wyobrazić sobie osobę należącą do jednej z najbardziej narażonych grup społecznych - osób starszych. Po przekroczeniu pewnego wieku ludziom nie jest łatwo wrócić na rynek pracy, niezależnie od tego, jak bardzo tego potrzebują. Posiadając dom lub nawet wolny pokój i udostępniając go za opłatą, taka osoba będzie mogła zarobić trochę pieniędzy i w pewnym sensie wrócić na rynek pracy.

Wyobraźmy sobie teraz, że ta sama osoba nie posiada samochodu lub nie potrafi już prowadzić. Przemieszczanie się z jednego miejsca do drugiego za pomocą transportu publicznego może być tańsze, ale nie jest łatwe dla osób w pewnym wieku. Wspólny przejazd będzie dla nich nie tylko łatwiejszy i tańszy, ale także pomoże im nawiązać kontakt z innymi ludźmi i ponownie stać się aktywnymi członkami społeczeństwa.

Oczywiście osoby starsze to tylko jedna z wielu wrażliwych grup, które mogą wiele zyskać dzięki ekonomii współdzielenia. Migranci mogą dzięki niej zarobić trochę pieniędzy, a także włączyć się w życie społeczne. Osoby niepełnosprawne mogą wejść na rynek pracy, korzystając z ekonomii współpracy, i stać się bardziej aktywną częścią lokalnej społeczności.

Zjawisko ekonomii współdzielenia/współpracy nie jest tylko nowym trendem. Jest to nowy rodzaj gospodarki, który ewoluuje i rozwija się każdego dnia. Osiąganie zysków, oszczędzanie pieniędzy i aktywność społeczna poprzez zwykłe dzielenie się fotelem samochodowym, wolnym pokojem czy innym rodzajem usługi może zdecydowanie oznaczać nowy porządek rzeczy w gospodarce. Porządek, który wydaje się być bardzo obiecujący dla integracji społecznej i ekonomii społecznej na całym świecie.